Herdenking

Ik ben geen royalist (maar ook geen republikein, om pragmatische redenen). Na de speech van de koning gisteravond zie ik ineens hoe een monarch inderdaad de verpersoonlijking van de natie kan zijn. Wat een knappe toespraak en hoe goed uitgesproken! Tegelijk recht doen aan strijders en eigen fouten erkennen. Tegelijk het persoonlijke en het collectieve verhaal. De geserreerde beschrijving van onbeschrijfelijke gruwelen, kwaadaardigheid en leed door de verwijzing naar één getuigenis en het bordje bij het Vondelpark. En dat prachtige zinnetje "niet normaal maken wat niet normaal ìs". Willem-Alexander verandert voor mij in één klap in een echte koning, eentje die eerbied verdient. In ieder geval nu.