De coronamaatregelen, de onbegrijpelijkheid er van en de willekeur bij de handhaving raken nu ook eens hoogopgeleide autochtonen met een vaste baan en een fijn verzekeringspakket. Ook wij mogen onze grootouders niet zoenen of met een paar vrienden gaan picknicken in het park. Het is niet toegestaan om hand in hand met je geliefde door de stad te wandelen en je weet dat je je over jullie relatie moet verantwoorden als er een boa verschijnt. Geschrokken of beschaamd laat je gauw elkaars hand los zodra je een uniform ziet.
Zo moet het bestaan zijn voor gediscrimineerde minderheden. Homo's, allochtonen, moslima's hebben voortdurend iets uit te leggen. Ook al bestaat hun clandestiene gedrag uit de meest persoonlijke vrijheden: liefde, geloof, uitdossing.
De coronamaatregelen zijn redelijk en verantwoord zolang individueel gedrag tot collectieve rampspoed kan leiden. Het is dan ook ongepast om al te hysterisch te roepen dat democratie en liberale rechtsstaat worden ondermijnd door de beperkingen. Maar de lockdown maakt wel het belang van grondrechten en rechtsstaat scherp duidelijk. Je moet er toch niet aan denken dat je meest intieme gevoelens veroordeeld en sociaal bestraft worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten