De parallel die iedereen rond 4 mei ziet tussen oorlog en
corona draait om vrijheid. Maar noch de oorlog, noch corona gaan in de eerste
plaats om vrijheid, tenzij je alleen oog hebt voor bezetting of lockdown.
Als ik de tweede wereldoorlog herdenk, denk ik aan extreme discriminatie, rechteloosheid, wreedheid, moord en marteling, angst en honger en vernieling. De vrijheid die we hebben dankzij politieke rechten en instituties die ons beschermen tegen het willekeurig afnemen van die rechten, is de vrijheid om te denken, zeggen en zijn wie we willen. Die vrijheid wordt op geen enkele manier door corona bedreigd.
In tijden van corona zie ik politiek op z'n waardevolst. Publiek debat over wat de beste koers is. Keuzes maken op de tast van kennis, belangen en idealen, en uiteindelijk altijd van de publieke opinie. Vrijwillige naleving van voorschriften, handhaven door overtuigen. Als dat geen vrijheid is, dan weet ik het niet meer.
We missen een beetje bewegingsvrijheid en we mogen niet alles doen. Dat is enorm belastend. Maar we zijn gelijk als burgers, gelijk als patiënten als we ziek worden, gelijk als kiezers als we ons vertrouwen in politici en partijen straks uitspreken, gelijk in onze rechten en beperkingen. Dankzij de rechtsstaat die er na de oorlog voor ons is opgebouwd is de coronalockdown goed te dragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten