Ik
ben een staffer, adviseur. Ik werk voor een interdepartementaal clubje met een strategische
rol. Binnen de overheid. Triple overbodig dus, volgens sommigen. Een keerzijde
van de opsomming van ‘vitale functies’ in de coronacrisis – er zijn ook
functies die je helemaal kan missen. Dat voelt alsof wij er totaal niet toe
doen.
En toch blijven mijn
collega’s en ik geloven in de zin van ons werk. Dankzij ons is er veel aandacht
voor verbetering en vernieuwing van het toezicht en we maken het makkelijker
voor toezichtmedewerkers om kennis te vinden en te delen. Allemaal niet erg
zichtbaar en al helemaal niet meetbaar.
Maar terwijl de
coronaquarantaine ons de indruk geeft dat we misschien overbodig werk doen,
maakt diezelfde coronasituatie scherp duidelijk hoe belangrijk het is dat alles
in Nederland zo goed georganiseerd is, dat de kwaliteit en veiligheid van
productie en processen van hoog niveau zijn, en dat het land op een goeie
manier bestuurd wordt. We hebben het in Nederland erg goed voor elkaar en dat
betaalt zich nu uit.
Dat goed voor elkaar
hebben, dat heeft ook te maken met goed toezicht. Toezicht vervult een cruciale
rol in een samenleving waarin mensen er op durven te vertrouwen dat alles en
iedereen om ons heen aan minimumstandaarden voldoet. Dat doen we in Nederland
al decennia best goed, en het clubje waar ik werk heeft dáár dan weer een rol
in. Toch een vitale functie dus…
De coronacrisis brengt veroorzaakt een shift in de logica van arbeidsmarkten (zie https://spectrejournal.com/the-covid-19-crisis-and-the-end-of-the-low-skilled-worker/). De opleidingsdimensie wordt vervangen door de vraag of functies al dan niet essentieel/cruciaal/vitaal zijn. Sommige vaardigheden blijken belangrijk ook al is er geen verband met opleidingsniveau.
BeantwoordenVerwijderen“However, we should be very wary of the traps hidden behind the sudden appreciation of life-making jobs as “essential.”
To begin with, the now common distinction between “essential” and “non-essential” jobs risks reinforcing capitalist prejudice and tactics rather than challenging them. Jobs deemed as “non-essential” are often those that belong to the art, creative, and cultural industries, which have experienced severe cuts over many years, as they are deemed non-profitable. Jobs that are based in sectors that are experiencing a lowering, or lack of demand in the present or foreseeable future (e.g., restaurants, hotels and hospitality industry, airports and air-companies, college lecturers etc.), have also been labelled as “non-essential.” This is leading to widespread redundancies or “short-time work” contracts.”