Tantes

Drie van mijn tantes hadden vormende invloed op me. Als etnisch-katholiek had ik erg veel tantes, maar dus drie daarvan speelden een doorslaggevende rol. Er was tante Carla, mijn rolmodel voor het opgroeien. Tante Henriëtte, die zich niet door conventies liet leiden. En tante Thea, die mijn puber-ik op het juiste moment het juiste zetje gaf voor een gezonde verhouding met m'n familie.
Niemand heeft het ooit over tantes, het fenomeen tante klinkt tuttig en oud en niet noodzakelijkerwijs prettig. Het klinkt als schoonmoeder maar dan met een gebreide slobbertrui. Als tante Julia die haar borsten op je schouder legt.

Inmiddels ben ik zelf zes keer tante en nog zonder eigen kinderen ook. Ik hoop dat ik net zo'n hulp bij de volwassenwording voor mijn minstens één van mijn neven en nichten zou kunnen zijn als die drie tantes voor mij waren. Maar ik krijg steeds beter door dat dat een kwestie van toeval en geluk is en vooral ook van de aard van betreffende neven en nichten. Het is de vraag of, door wie, en welke richting op ze zich laten beïnvloeden.