Ons naïeve Gutmenschen / wegkijkers / moslimknuffelaars
/ linkse elite / landverraders wordt vaak verweten dat we de terreurbestrijding
belemmeren. We doen alsof het recht op privacy absoluut is, geven de
veiligheidsdiensten geen mogelijkheden om terroristen te pakken, en hebben geen
oog voor de zorgen en angsten van gewone mensen omdat we in afgesloten bubbels
leven.
Maar als we nou net zo bang zijn als die gewone mensen,
misschien zijn we dan gewoon dapperder. We beseffen dat we dapper moeten zijn,
omdat we iets veel groters en belangrijkers te beschermen hebben dan de
landsgrenzen.
Wij willen geen beperkte veiligheid in de zin van de
zekerheid dat je niet door een bom opgeblazen wordt of door een griezel de hals
doorgesneden. Voor ons is veiligheid bescherming tegen alle bedreigingen van ons leven, onze vrijheid, onze waardigheid.
Bedreigingen die niet alleen van extremistische moslims of asociale Marokkanen
komen, maar ook van nazi’s, van gewelddadige actiegroepen, van cynische
bedrijven die allerlei risico’s op ons afwentelen. En van machtsmisbruik, corruptie, opportunisme
of willekeur in de Staat.
Wij geloven pas dat we veilig zijn als er instituties
en procedures zijn waar we op kunnen vertrouwen. Als iedereen gelijk behandeld
wordt, als onze mensenrechten gerespecteerd en beschermd worden, als politici
verantwoording afleggen en als er ruimte is voor kritiek en oppositie.
Wat mij nou zo kwaad en bang maakt is de tunnelvisie
van rechtse partijen die alleen maar moslimterroristen proberen te bestrijden.
Door hun oogkleppen missen ze de veel grotere gevaren. Daarmee maken ze
Nederland een doodeng land om in te leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten