Op een zachte winteravond wandel of fiets je door het stikkedonker langs huizen waar de gordijnen nog niet dichtgetrokken zijn. Dit is Nederland, met grote ramen pal aan de straat en heel veel licht binnen. Stiekem kijk ik naar al die interieurs. Groot tv-scherm, sofa, tafel en kast. Oubollig of Ikeahip, boeken of behang. Ik voel me onzichtbaar en daardoor onaantastbaar, een nieuwsgierige voyeur die buiten al die kleine leventjes de vrijheid geniet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten