Rustige Randstad

Geen stank van mest. Geen herrie van landbouwmachines. Geen tractoren die je van de weg duwen. Niet slippen over de rottende bietenbladeren. Geen raaigras wieden. Rond de stad is het stil, groen, fris. Fluitende vogels en het geruis van m'n wielen op het gladde asfalt zijn de enige geluiden, af en toe zoemt er een trein langs. Het water is schoon, ik ruik alleen hier en daar vis maar ik kan tot een meter diep kijken. Zonnestralen lijken vanaf een punt in de diepte te komen. Ik zie het kippevel op m'n bleke armen. Na afloop moet ik m'n fiets uit de brandnetels plukken en langs de hondedrollen manoevreren maar daar staan dan weer vrolijke vlindertjes tegenover.