Het meest zorgelijk is de rol die de media spelen. Angstig
opnieuw de plank mis te slaan en als steeds gemakzuchtig en commercieel, bieden
ze een kritiekloos platform aan schreeuwers, kinkels en haatzaaiers. Wie al te
redelijk of genuanceerd is komt niet aan het woord, want 1. het verkoopt niet
en 2. het is geen echte boze burger.
Redelijkheid is elitair en daar willen de media niet mee geassocieerd worden.
Nog ernstiger dan het platform en de gelegenheid die
mafkezen als Trump, Wilders, Farage en Johnson krijgen om hun leugens en
insinuaties te verspreiden is het effect dat die onevenredige hoeveelheid
aandacht heeft op de beeldvorming van kiezers. Ook al is maar een heel klein
deel van de bevolking echt boos, verontwaardigd of slachtoffer, de media zorgen
er wel voor dat boosheid dè heersende
stemming lijkt te zijn. Wie geen radicale verandering wil – uit de EU, grenzen
dicht, dwingende bekering tot atheïsme en moslims onder preventief
staatstoezicht – is tegelijk een elitaire uitzondering en zelfvoldaan lid van
het establishment die over de rug van de arme boze burgers haar onterecht
verkregen voorkeurspositie geniepig probeert te behouden door ‘het systeem’ in
stand te houden.
Het kan wel waar zijn dat de elite geen verbinding weet te
maken met boze burgers. Populisten wìllen helemaal geen verbinding maken met de
elite. Van hun kant hebben ze niks te winnen bij verbinding, bij belangstelling
voor de ideeën en wensen van normale burgers die zich geen slachtoffer voelen
van democratie en recht, van welvaart en wetenschap. Populisten kunnen alleen
gedijen in een post-waarheidsomgeving van fact-free politics. Kritiekloze media
voorzien precies daar in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten