het ultieme boek om je in te lezen in Australië. Bryson schrijft zo grappig dat ik met regelmaat zit te schudden van het lachen, en het is ook nog ns informatief. Dat levert het pijnlijke inzicht op dat Australiërs nauwelijks kennis hebben over hun eigen land en geschiedenis. Het onderwijs en het nieuws hier zijn één grote exercitie in negeren en ontkennen. Misschien zijn er stadse scholen waar kinderen wel leren over de oudste culturen op aarde, over het fascisme van de Britse upper class, over de barbaarse vernietiging van Aboriginals, over vrouwen die uren in de auto wachten omdat ze de kroeg niet in mogen. Australiërs zijn zich er wel van bewust dat ze weinig weten, dat hun perspectief beperkt is, maar ik denk dat nauwelijks erkend wordt dat het ontkennen van misdaden leidt tot morele verrotting. Zoals Nederlanders slavenhandel, kolonialisme en apartheid onder ogen moeten zien, Duitsers de holocaust, witneuzen de vernieling van de wereld, zo blijven racisme en seksisme in Australië doorgaan zolang niemand het monster in de ogen kijkt.
In vier bezoeken aan Australië heb ik één keer een groepje Aboriginals gezien.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten