Winkelen

In de stad hangen posters waar ik echt onpasselijk van word. Een donkere mevrouw, een witte meneer en een kind en daaronder de bewering dat we ‘winkelen allemaal leuk vinden’. En dat heeft kennelijk iets met inburgeren te maken want dat woord staat er ook op.
Ik heb een ongelooflijke hekel aan winkelen. Er zijn weinig bezigheden die ik verschrikkelijker vind. Het allerergst is winkelen bij Albert Heijn, Blokker en Hennes & Maurits. De triestigheid van die standaard winkels met hun uniformen, logo’s en overal hetzelfde assortiment. Lelijke muziek, lelijke puien, lelijke mensen en lelijke ruimtes. Het moet af en toe, ik heb ook schoenveters en tandpasta nodig, maar de confrontatie met het domme consumentisme, je intellect slechts gebruiken om financiële voordelen te berekenen en dan de bleke ontevreden gezichten van jezelf en iedereen om je heen, gruwelijk.

Volgens de gemeente ben ik kennelijk niet echt ingeburgerd. Ik geef toe, ik ben allochtoon hier in Den Haag, ik kom uit een boerendorp in Limburg. Misschien dat het daar normaal is om een hekel aan winkelen te hebben, maar hier in Den Haag moet ik meedoen met de locals, die klaarblijkelijk allemaal winkelen leuk vinden. En die dat kennelijk ook een wezenlijk onderdeel van hun identiteit vinden, en die het ook nog eens niet kunnen verdragen als de buren juist op dat punt anders zijn dan zij.

Ik vind inburgeren prachtig. Als je ergens gaat wonen, leven, moet je beslist inburgeren. Zorgen dat je de taal van je omgeving spreekt, dat je de mores kent en dat je mensen niet beledigt of lastig valt. Inburgeren maakt dat je jezelf ergens thuis voelt en dat je omgeving makkelijk met jou om kan gaan. Maar in Nederland bedoelen we stiekem met inburgeren dat je niet anders mag zijn. We stellen een standaard vast: dit is een Nederlander. Met historische canon, kledingvoorschriften, taaleisen en de wettelijke plicht om voortdurend handen te schudden wordt het plaatje van echte stoere jongens van De Wit geschetst. Het is wat plat, het is zo saai als een Blokkergevel, het is een karikatuur. Wij maken willens en wetens van ons land een stripboek, met een Harry Potter als premier en winkelen als de ultieme vaderlandse traditie.