donderdag 25 juli 2019

Etty, In de man zit nog een jongen


Ik lees echt nooit biografieën en al helemaal niet van dichters, maar deze moest ik van mijn leesmaatjes toch doorakkeren. Dat ging, vooral doordat Willem Wilmink als een onmogelijk mens met een groot talent wordt geportretteerd. Als ie was neergezet als een aardige man zou het niet te harden zijn geweest om de hele dikke pil door te lezen, maar nu blijkt dat hij behoorlijk gestoord was werd het toch interessant. De biografie wordt er een lachspiegel door en het leert de lezer om niet te hard te oordelen over iemands persoonlijkheid en eigenaardigheden. Hoe het leed dat we elkaar aan doen misschien wel gecompenseerd wordt door al het moois dat we de wereld bieden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten