Overal langs en op de weg liggen kerstbomen, met standkruis en plastic kapje en al. Na gezellige winteravonden waarin families geproost hebben op de verlosser, laten ze zich door de gemeente van hun kerstafval verlossen. Mik de rotzooi maar op straat, laat iemand anders zich er druk om maken.
Vaak krijgt het individualisme de schuld van teloorgang van gemeenschapszin, solidariteit, democratie. Als ik naar dat kerstafval kijk denk ik dat het eerder een kwestie van consumentisme en egoisme is. Ik de lusten, de anonieme samenleving de lasten.
De commercie heeft ons wijsgemaakt dat we ons hoogstindividueel ontplooien door te consumeren. Het neoliberalisme heeft er nog een schepje bovenop gedaan door mensen puur als materialistische calculerende kapitalisten aan te spreken en door eenvoudige verbanden te suggereren tussen betalen en rechten.
Maar individualisme gaat over het zelf maken van eigen keuzes en autonomie. Het staat tegenover de massa, de sociale druk op individuen om zich aan de groep te conformeren, tegenover het communitarisme. Dankzij individualisme mag iedereen een eigen identiteit ontwikkelen zodat er een pluriforme samenleving ontstaat. Individuele identiteit ontwikkel je in relatie tot anderen en tot de samenleving als geheel. Individualisme plaatst mensen niet automatisch in een aangewezen rol. Ieder individu moet ontdekken waarvoor zij zichzelf verantwoordelijk acht - individualisme gaat over burgerschap. Als mensen niet individueel autonoom en dus verantwoordelijk worden, kunnen ze nooit volwaardige burgers zijn.
Als we ons door advertenties en reclame wijs laten maken dat we alleen gelukkig kunnen worden met bezit en genot, verliezen we onze individualiteit, daarmee een volwassen keuze voor de samenleving waarin wij willen leven, en dat is uiteindelijk de teloorgang van democratie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten