Ik ben eigenlijk zo langzamerhand ziek van alle
waarschuwende en analyserende artikelen en documentaires. Ja het is duidelijk
dat Rosanvallon met Counter democracy
gelijk heeft: politiek verwordt tot het uiten van antistemmen en meerderheden
kunnen alleen nog ontstaan doordat groepen zich verenigen tegen iets. Ja de
opkomst van de volksmenners en de redeloosheid van hun aanhangers, de
normalisering van racisme en geweld ondergraven democratie en rechtsstaat en
bedreigen de binnenlandse vrede. Ja het Chinese neokolonialisme, Saoedische,
Egyptische en Turkse chantage, West-Europese hulpeloosheid, Russische expansiedrift
en corrupte dictators overal leiden waarschijnlijk binnen afzienbare tijd tot
een volgende wereldoorlog. En ja we weten wie het zijn, de terroristen, de
populisten, de racisten en de seksisten, we begrijpen hoe de dommen en luien
ertoe komen burgerschap tot iets lachwekkends te maken.
Allemaal heel intellectueel en akelig.
Maar niemand biedt een handelingsperspectief. Wat kunnen we doen? Hoe kunnen we het tij proberen te
keren? Wie levert leiderschap?
Het is allemaal goed en wel om de ene na de andere president
met Hitler te vergelijken, om historische parallellen met de wereldoorlogen te
trekken, om schreeuwlelijkerds als nazi’s te definiëren. Maar hoe word je zelf
een Jezus, Gandhi, Martin Luther King of Mandela? En waar vinden we de iets
bescheidener voorbeelden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten