Fiets

Nog niet eerder heb ik een fiets ‘op’gemaakt. Verbruikt, versleten. Een fiets gaat mee totdat ie gestolen wordt, meestal door gemeentewerkers die plotseling fietsrekken ruimen. M’n huidige fiets heb ik echter zo goed antidiefstal geverfd dat het ding tweedehands al acht jaar mee gaat. Ging. Na het vijfde zadel, de slag in het voorwiel (fietsrekken!) de vervanging van een knoerthard rammelend spatbord een brakke dynamo nieuwe banden reparatie van de standaard en het oppimpen van de ketting hoor ik de fietsenmaker nu net iets te vaak melden dat reparatie weinig zin heeft. Verschrikkelijk, zo’n fiets staat symbool voor mijn hele lifestyle. Ik verplaats me nooit gemotoriseerd als het niet hoeft, afzien in regen kou en wind is nog altijd beter dan peentjes zweten wegens het krappe inparkeren, voorrangsregels en stoplichten zouden er voor ons moeten zijn en zolang dat nog niet het geval is zie ik de verkeersregels als leuke uitdagingen die de overwinning zoeter maken als ik door de stad race. Milieu, sport, vrijheid, eenvoud. De fiets staat voor Nederland. Waarom heeft ons kille polderlandje eigenlijk een leeuw in haar wapen?