Op school leerde ik al dat je WO2 vanuit een hoop
verschillende perspectieven kon verklaren: de persoonlijkheid van Hitler, de
institutioneel-politieke chaos van de Weimarrepubliek, de Duitse ordecultuur,
de appeasementpolitiek of de economische ellende en vernedering na WO1. Verklaringen
van corruptie bij de politie zullen net zo veelkleurig zijn: hebberige
dienders, gebrek aan preventieve procedures, handige criminelen, de blauwe
cultuur en verandering van de aard van criminaliteit en politiewerk. Het lijkt
mij dat de reorganisatie en personeelsmanagement dat niet gericht is op het
welzijn en de ontwikkeling van medewerkers ook een rol speelt. Dikke kans dat
het management alleen maar bezig is met beheersing van kosten en coördinatie
van processen. Als mensen zich niet gezien, gehoord en gewaardeerd voelen, of
als ze merken dat ze niet werkelijk betrokken worden bij de strategische
vraagstukken van hun organisatie, is er een risico dat ze cynisch worden. Een
aantal zal zich onrechtvaardig behandeld voelen en dat maakt hen kwetsbaarder
voor de verleiding ‘voor zichzelf te zorgen’.
Voor de samenleving is het een ramp als de politie, het
gezag, niet integer is. De fixatie op kostenbeheersing heeft nu wel lang genoeg
geduurd, het moet weer gaan over wat ècht belangrijk is: kwaliteit.
Betrouwbaarheid is daar een wezenlijk element in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten