Mensen die op extreem-rechtse partijen stemmen verlangen naar een Verlosser – wat iets anders is dan een Sterke Leider. Ze zoeken naar een figuur die de oplossing personifieert. En oplossing hebben ze nodig, want ze hebben problemen.
De moeilijkheden van extreem-rechts-stemmers afdoen als verwend gedrag of rancune jegens hen die het beter hebben, is misschien wel een aanjager voor de polarisatie. Vanuit de deughoek wordt veel gewezen op hoe goed we het hier hebben, op de uitbuiting en het onrecht dat Nederlandse consumenten veroorzaken, op onze ongekende materiële welvaart en vrijheid.
Daarmee wordt miskend dat niet iedereen het materiëel goed heeft en vooral dat het lang niet altijd om materiële zaken gaat. Inflatie is een materieel probleem maar woningnood al iets minder, rotbanen, zorgwachtlijsten, overlast en een neerbuigende overheid waarin de gepriviligeerden het voor het zeggen hebben zijn echte problemen.
Het ligt voor de hand om schuldigen aan te wijzen en met eenvoudige logica te bedenken waar het mis gaat. Zeker in een wereld waarin ons al decennia wordt wijsgemaakt dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor ons eigen succes en dus ook voor het eigen ongeluk. Terwijl de mensen met pech toch vrij zeker weten dat het niet hun eigen schuld is. Iemand veroorzaakt de problemen, en je bent het niet zelf. Wel diegenen die jouw problemen ontkennen: de elite en diegenen waar de elite wel zorg voor wil dragen: vluchtelingen.
Extremistische politici beloven problemen op te lossen door de veroorzaker aan te pakken. Tegen alle (juridische) verweer van die elite in. Het werkt, zie maar hoe overstuur de elite reageert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten