De enige verdediging die een rechtssamenleving heeft tegen terroristen, psychopaten en sadisten, is recht. Uiting geven aan gemeenschappelijke waarden en waardigheid, fatsoensnormen en moreel overwicht door vrouwe justitia werkelijk een blinddoek om te binden en recht te doen gelden zonder aanziens des persoons. Iedereen wordt op dezelfde manier behandeld. Geen terrorist kan zichzelf buiten de wet plaatsen al doet hij nog zo z’n best.
Breivik, Volkert van der Graaf en Michelle Martin worden gestraft zoals ieder ander gestraft zou worden: zware straffen voor zware misdaden. Met de blinddoek voor hebben we ooit vastgesteld wat een maximale straf mag zijn die aan een misdadiger opgelegd kan worden, wat ons als samenleving nog binnen de perken van beschaving houdt. Straf en uitsluiting blijven proportioneel, beperkt, en binnen de grenzen van een menselijke behandeling. Wij nemen niet zo gruwelijk mogelijk wraak, we laten ons niet leiden door blinde haat en sadistische genoegdoening. We laten ons niet collectief naar de immorele diepte trekken door een krankzinnige of een crimineel. Genade en fatsoen zijn groots, iets géven is moreel superieur.
Vervroegde vrijlating voor Martin, proefverlof voor Van der Graaf en humane behandeling van Breivik zijn overwinning van de samenleving op hun slechte intenties. Daar kan geen zelfgenoegzaam glimlachje tegenop.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten