Een burgemeester die een grapje over Ajax liket (op een varkensvrachtwagen stond ‘Spelersbus’, best geestig) moet z’n excuses maken. De tere voetbalzieltjes zijn weer eens gekwetst. De Bond tegen het vloeken is overstuur van een reclame voor zonnepanelen omdat er humoristisch met het christelijke scheppingsverhaal wordt gespeeld. De politie voelt zich beledigd door het woord ‘miereneuker’, hoogstwaarschijnlijk niet meer dan een constatering.
Maar diezelfde gevoelige types, en nog een paar miljoen anderen, stemmen in september weer op de partij die zo grof mogelijk denigreert en scheldt. Met een partijprogramma dat drieënvijftig pagina’s lang de meest heftige insinuaties en beschuldigingen volhoudt tegen moslims, politici, intellectuelen, oost-Europeanen. Altijd slim ongrijpbaar: de teksten richten zich op ‘de Islam’ en nooit op moslims, op ‘de multikultiwaanzin’ en nooit op specifieke feiten. Maar voor een moslim zal het kwetsend zijn om steeds maar weer de bewering om de oren te krijgen dat ‘de oprukkende islam een bedreiging’ is, dat ‘deze ideologie haaks op de vrijheid staat’.
Wat ik nog het raarst vind, is dat miljoenen kiezers, in een soort masochistische zelfvernedering, enthousiast instemmen met het bashen van volksvertegenwoordigers. Democratie is kennelijk iets voor de vijand. Ben je voor ‘vrijheid’ dan moet je, maak ik uit de voorstellen op, elk democratisch instituut de nek omdraaien. Hoe minder vertegenwoordiging van de kiezers, hoe beter. Met als ultieme wensdroom, geleid te worden door één grote leider, één führer. Op de achterkant van het PVV-programma staat z’n staatsieportret vast.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten