Er is geen goede reden te bedenken waarom ambtenaren niet uit zouden moeten sterven. Net als dodo’s of reuzepanda’s zijn ze een voor de harde wereld ongeschikte soort.
Ze maken zich keurig ondergeschikt aan regels en hiërarchie, en hun leidinggevenden walsen over hun ruggen heen. Ze zijn vèrgaand loyaal aan hun politieke bazen, en politici gebruiken hen als kop van jut voor falend beleid, begrotingsoverschrijdingen en overregulering. Ze worden gemotiveerd door algemeen belang en burgerrechten, en iedereen mag hen beschimpen en verachten.
Het verdwijnen van de oprechte, integere, vakkundige ambtenaar heeft niet het effect van een massale staking. Het gebeurt met duizenden tegelijk, maar op een typische ambtelijke manier: onzichtbaar, anoniem, zonder protest. De lege plaats in het politieke ecosysteem wordt opgevuld door cynische managers die hun eigen belang vóór dat van politieke meesters of burgers stellen. Zodat die burgers hun eigen profetie hebben vervuld: ambtenaren zijn dom, lui en gemeen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten