Jihad

Het komt wel eens voor dat plofkipetende vleeseters mij de maat nemen over mijn vegetarische eetgewoonten. Ze vinden het raar dat ik kaas eet, overdreven dat ik geen vis eet, hypocriet dat ik alcohol drink. Ik ga er niet op in – wat ik wel en niet eet en waarom, is mijn zaak.

Dat doet me sterk denken aan atheïsten die moslims de maat nemen. Een gelovige mag niet aan zijn geloof refereren, mag niet de taal van zijn religie gebruiken, want volgens de atheïsten gelooft hij verkeerd.

Mensen die zich in geen enkele religie verdiept hebben, die niets weten van de theologie of sociologie van verschillende godsdiensten, wiens volledige kennis over islam gebaseerd is op de frames van islamhaters, nemen gelovigen de maat. Voor godsdiensthaters en voor godsdienstextremisten bestaat maar één uitleg over wat het betekent om gelovig te zijn, terwijl beide soorten mensen gelovigen sowieso als achterlijke sprookjesvertellers wegzetten.

In Nederland, het meest seculiere land ter wereld, gebruiken we ‘judeo-christelijke’, dus etnische, wortels als stok om moslims mee te slaan. Niet liberalisme en gewetensvrijheid, niet de Verlichtingsidealen en niet de constitutie vormen het referentiekader van mensen die nauwelijks de leer van Mohamed of Jezus kunnen bevatten, maar etniciteit.

Als we Nederlandse populisten de maat zouden nemen, zouden ze dan blijk geven van een grondig begrip en oprechte overtuiging van het liberalisme? Zouden ze hun grote voorgangers kunnen volgen, kunnen leven naar hun eigen leer?

Ik geloof er niks van.