Misschien komt het doordat ik zelf al helemaal geen ervaring
heb met huwelijk of ouderschap, maar de algemeen als zielige figuur beschouwde
Mr. Bridge van Evan Connell kwam op mij niet zo vreselijk treurig over. Natuurlijk,
ik zou hem niet willen zijn. Hij heeft geen passie, geen humor, weinig moraal.
De man is vooral heel sensible, verstandig. Dus risicomijdend, conformistisch,
supersaai. Maar hij heeft wel inzicht in mensen, ik zou niet weten of hij nou
minder begrijpt van z’n vrouwen dan anderen. Hij voorziet reacties en herkent
gedragspatronen, daar is niks autistisch aan. Als mensen zich op een voor hem
vreemde manier gedragen, reageert hij het liefst met negeren. Hoe uitzonderlijk
is dat? Hoeveel mensen hebben oprecht, en vooral zonder oordelen en conclusies,
belangstelling voor een ander waarvan we weten dat we ze niet begrijpen?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten