Het liefst luister ik naar Hard Talk, onderwijl doortrappend
op een cardiomartelapparaat. Maar vandaag trok ik het niet meer, ik werd fysiek
misselijk van de Saoedische diplomaat die uitlegde dat ze het Jemenitische volk
te hulp schieten. Yeah right, door ze naar kingdom come te bombarderen.
Dat zie ik natuurlijk helemaal verkeerd. Onze goede vrienden
in Riad vertegenwoordigen tenslotte de democratische heilstaat in het middenoosten.
Bovendien brengen ze met hun koopkracht onze complete wapenindustrie tot grote
bloei en de klant is koning tenslotte. In Jemen, met z’n middeleeuwse samenleving,
z’n eeuwenoude flatgebouwen en z’n paarse rotsen kan je een fantastische
serious game spelen om tactiek en strategie uit te proberen en te zien hoeveel
collatoral damage je voor elkaar krijgt.
Ook in Egypte passen we de in de Koude Oorlog beproefde
methoden weer succesvol toe. Vriend Sisi, die zo bijzonder respectvol met mensenrechten
omgaat, verdient natuurlijk onze hartelijke steun. En wapens. Daar wordt het
allemaal stabiel van – je ziet er niets van als duizenden, miljoenen, het
geloof in het westerse model van rechtsstaat en democratie verliezen.
Totdat ze ineens in Syrië opduiken. Met onze mitrailleurs in
hun handen. Lekker stabiel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten