woensdag 13 juni 2012

Elles

Voor Juliette Binoche lijkt acteren slechts een onderdeel van iets totalers. Wat een fantastische actrice en wat een interessant mens! En wat een goeie film. Andere woorden dan ‘goed’ zijn niet van toepassing, geven een verkeerde indruk. ‘Spannend’, ‘grappig’, ‘diepzinnig’, ‘indrukwekkend’. ‘Herkenbaar’. Allemaal waar, maar ook waar is ‘lelijk’, ‘triest’, ‘ongemakkelijk’. Niet zozeer een verhaal als wel een ervaring, maar ook dat is niet exact. Seks, en dan met je neus er bovenop. Voor het eerst werkelijk ‘functioneel’, het is waar de film over gáát. En het gaat over vrouwen. Nooit eerder heb ik een film gezien waarin mannen zó bijzaak zijn, zo erg dat je het ook makkelijk vergeet. In die zin is het een door en door feministische film, ook al vind ik dat niet de kern. De kern gaat wat mij betreft over de misplaatste zelfvoldaanheid van de hoofdpersoon. Ze is nogal tevreden met zichzelf en met haar leven maar die tevredenheid blijkt vooral voort te komen uit het negeren van allerlei gemis. Daardoor kan ze er niet op vertrouwen dat ze niet alles zal verliezen: haar man, haar eigenwaarde, haar fijne leven.
De hoer-studenten zijn niet beter af, maar beslist niet slechter. En die voelen zich in ieder geval niet zo vreselijk superieur, terwijl ze veel eerlijker zijn, zichzelf veel beter kennen. Ze verleiden de hoofdpersoon met hun ontwapenende zelfinzicht. De vrouw geeft zich uiteindelijk volledig over, op precies dezelfde manier als de mannen dat doen. Ze houdt geen afstand meer, integendeel ze wil met hen versmelten, zijn zoals zij.
Uiteindelijk zal ze het zelf moeten doen, zal ze moeten roeien met haar eigen riemen. Ze kan de vitaliteit van de meisjes niet overnemen, zich niet door hen laten besmetten. Om haar balans te vinden zal ze contact moeten maken met haar man, haar puberzoon en haar gameverslaafde zoontje.
We hebben nog lang zitten napraten. Dit is echt een volwassen-vriendinnen-film, waar je moeiteloos inzichten over je eigen leven uit plukt. Over de verschillende mogelijkheden met mannen: een levenslange relatie, geen man, veel mannen tegelijk. Elke mogelijkheid heeft voor- en nadelen, en je kan niet kiezen. De vertrouwdheid en knusheid van een lange relatie kost vaak het begeerd worden. De vrijheid van een single bestaan kost vaak de geborgenheid van een relatie. Enzovoort. Je moet het er maar mee doen, met dat wat – niet geheel toevallig – op je weg komt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten