Je privacy moet gerespecteerd worden als je je vrijheid van meningsuiting wil behouden. Onbehouwen televisie-entertainment (pownews heeft absoluut niets met journalistiek te maken) wordt breed wordt toegejuichd. Je zou kunnen vinden dat dat onsmakelijk en destructief is voor onze samenleving. Je zou kunnen uiten dat pownews van het Binnenhof geweerd moet worden. Maar dat wordt onmiddellijk afgestraft met het verlies van je privacy, en een verder leven (maanden? jaren?) in angst. Woonadres en telefoonnummer van Tahir zijn de wereld ingetoeterd, in veel gevallen met doods- en treiterbedreigingen.
Ze zal moeten onderduiken, afhankelijk zijn van bescherming, en in ieder geval haar mening niet meer open en bloot uiten. Voor haar geen vrijheid van meningsuiting meer.
Ondertussen kan pownews ongehinderd doorgaan met treiteren, zuigen, onzin uitkramen. Domme pubers (zie Marissa van Loon in de NRC van 23 februari) klappen enthousiast: een grote meneer is tenslotte medestander in hun kinderachtige geschop tegen alles wat fatsoenlijk of wijs is.
Ik hoef gelukkig nooit te kijken naar die afschuwelijke Castricum. Maar de wereld waarin ik leef is net zo hard verziekt, of ik m’n neus op de vreselijke feiten druk of niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten