megastallen voor groenlinks

Een beetje linkserik is tegenwoordig fel gekant tegen megastallen, grote stallen waarin dieren op een industriële manier worden gehouden. Wat het verschil is tussen zulke megastallen en de legbatterijen en varkensstallen waartussen ik ben opgegroeid weet ik nog niet, of het moest de etagebouw zijn waardoor landoppervlak bespaard wordt en allerlei recyclingprocessen efficiënter kunnen verlopen.
Het is geen fraai gezicht, een moderne stal waarin varkens of koeien dicht op elkaar gepakt hun korte en ellendige leven in het halfdonker, kouwend op uitgebalanceerde korrels, doorbrengen. Varkensstallen bij ons rond het dorp stonken zo erg dat bij kinderen die er in de buurt woonden de lucht uit hun poriën kwam, en ondanks dagelijkse schrobbeurten en schone kleren werden ze gepest met hun vieze lucht. De beesten lijken in niets op de paarden, honden en katten die behandeld worden alsof ze het eerste kleinkind zijn, en de gebouwen met hun enorme voersilo’s zijn lelijke wratten in het landschap.
Als een megastal dat allemaal is, maar dan groter, dan kan je daar niet echt vóór zijn.

Maar de meeste Nederlanders eten vlees, veel vlees, goedkoop vlees. Bovendien is de Nederlandse veeteelt een exportindustrie. Geen politieke partij die zich dáár tegen durft te verzetten, en die zich druk gaat maken om het verminderen van de goedkope vleesconsumptie, die vegetarisme of biologisch vleesconsumptie serieus gaat stimuleren. Voldoende stimuleren om de hele intensieve veeteelt te doen verdwijnen bedoel ik, niet het rommelen in de marge met subsidies en keurmerken voor ecologische boeren.

Binnen Groenlinks is er een campagne gaande tegen megastallen. Dat is prima, past bij de partij, maar veel ruimte voor argumenten vanuit een ander perspectief dan ‘anti’ is er niet. Het is onzuiver om megastallen met ecologisch verantwoorde veeteelt te vergelijken, het is een poging tot populisme om termen als megastallen en varkensflats te gebruiken, de partij heeft kilo’s boter op het hoofd als er plotseling bezwaar wordt gemaakt tegen een industriëel gebruik van dieren en het is ronduit onsmakelijk om dierenmishandeling met vrouwenverkrachting op één lijn te stellen.
En het is bepaald niet erg groenlinks om op die manier discussie tegen te gaan. Om nog maar niet te spreken van de drempels die opgeworpen worden voor leden en niet-leden om hun bijdrage aan het debat te leveren.

Ik vind vlees eten walgelijk en ik vind dierenmishandeling mensonwaardig. Ik hecht belang aan een schoon milieu en een fraai landschap, dus erg enthousiast over intensieve veeteelt kan ik niet worden. Maar ik vind het smoren van debat in valse sentimenten nog veel walgelijker. Mijn links-liberale partij moest zich schamen.