Bubbel

Hoe meer politiek geëngageerd je bent, hoe groter de kans dat je je identificeert met een politieke stellingname. Dat betekent emotionele betrokkenheid, met alle gevolgen voor je sociale relaties van dien. Het is lastig om vrienden te blijven met mensen die er heel andere opvattingen op na houden, omdat die opvattingen ten diepste gaan over je morele waarden, over wat rechtvaardig is en hoe je je op een goeie manier verhoudt tot andere mensen en tot de aarde.

Nou is onderdeel van mijn politieke overtuiging dat ik vind dat je kennis moet nemen van verschillende opvattingen, ideeën, belangen en percepties. Dat is nodig om m’n eigen ideeeën te toetsen, het is nodig om een vreedzame en democratische samenleving te kunnen vormen waarin verschillende groepen naar elkaar luisteren en zich elkaars perspectieven aantrekken, en het is nodig om mezelf een kansje te geven andersdenkenden te overtuigen van mijn visie.

Geen goed idee dus om mezelf af te sluiten van andersdenkenden en op te sluiten in mijn lekkere particuliere bubbel. Maar die bubbel is o zo verleidelijk. Niet alleen is het in mijn eigen bubbel gezellig en warm – we delen gezamenlijke standpunten, verontwaardiging, satire en ideologie: dezelfde idealen en dezelfde theorieën over hoe die idealen werkelijkheid zouden kunnen worden.

Bovendien zijn uitingen van andersdenkenden voor ons, in de bubbel, vaak vervelend of dom, kwaadaardig of vals. Ik heb geprobeerd de Telegraaf te lezen maar merkte dat het me tijd kostte om uiteindelijk nog steeds niet geïnformeerd te zijn; ik laat WNL wel eens aan staan terwijl ik naar de radio luister maar ik word fysiek misselijk als ik Baudet of Zwagerman aan moet horen, geïnterviewd door incompetente en kritiekloze radiopersonages.

Vandaag heb ik een derde facebookvriend ontvriend wegens de vuiligheid die via hem dagelijks op mijn scherm verschijnt. Hij zal mij nu van politieke correctheid beschuldigen, en dat vind ik een verwijt waar ik me helemaal niet voor schaam. Het klopt ook niet – ik probeer wel degelijk te begrijpen waar mensen hun maffe opvattingen vandaan halen. Alleen niet via facebook, dat heel erg ongeschikt is voor politieke meningsvorming. De korte en visuele posts maken dat facebook nog steeds een virtuele kroeg is: door het rumoer heen vang je af en toe een grap, een stoer verhaal of een knipoog op en je hebt best wel in de gaten dat er in een ander deel hatelijk geborreltafeld wordt en misschien wel iemand gepest of bedreigd wordt.

Voor mij mag facebook een prettige bubbel blijven, zo veel mogelijk beschermd tegen de schrik van welig tierend populisme, racisme, anti-intellectualisme, seksisme en domheid. Om te compenseren moet ik dan toch maar wat langer naar Arend-Jan Boekestein luisteren.