woensdag 27 januari 2016

Overheid op de fiets



Beleid is per definitie een poging tot sturen. Als je in een slip zit, als je elke sturingspretentie opgeeft, moet je ook geen beleid meer maken. Aan de andere kant: je hebt geen stuur nodig om te kunnen sturen, zie bijvoorbeeld Ă©Ă©nwielfietsen. Je hoeft niet perse wetten uit te vaardigen of geld uit te geven om toch effectief beleid te kunnen voeren.
De theorie is dat particuliere bedrijven de fiets leveren; dat ambtenaren stevig op de pedalen trappen en dat bewindslieden hun handen aan het stuur hebben. Maar nu blijken allerlei burgers zonder openbaar ambt het heel leuk te vinden om lekker te trappen. Soms doen ze dat ook nog met losse handen en dat gaat vaak goed ook.
Lekker laten gaan zou ik zeggen, daar hoeft de overheid helemaal niks meer aan te doen. Misschien nog een beetje toezicht houden op de fietsfabrikant zodat het karretje niet meteen in elkaar dondert. En even nagaan of bejaarde dametjes misschien niet meer over durven te steken als racende burgers hen links en rechts om de oren scheuren. In dat geval moet de overheid een zebrapad aanleggen, of een tunneltje, of iemand aanstellen om die dametjes te helpen oversteken. Stuur een ambtenaar op de dametjes af om te vragen wat ze het liefst hebben, en overweeg om een oversteekhulp te combineren met een sokaantrekhulp om kosten en inspanningen te sparen. Misschien kunnen de dametjes zelf wel iemand vinden om al die hulp te leveren, dankzij een handige app ofzo, en dan hoeft de overheid alleen nog maar een toereikend bedragje over te maken waarmee de oversteek-en-sok-aantrek-hulp betaald kan worden. Honderd keer goedkoper dan beleid maken, toezien op de naleving, fietsen te bestellen en burgers worden er nog blij van ook.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten