vrijdag 14 maart 2014

Geen verantwoording hoeven afleggen



Privacy is een fundamenteel recht, dat in geen enkele juridische opsomming van fundamentele rechten wordt genoemd. In de Universele Verklaring[1], het EVRM[2] en de Grondwet[3] is sprake van de persoonlijke levenssfeer die gerespecteerd en beschermd dient te worden, en van gegevensbescherming.

Het fundamentele recht op een persoonlijke levenssfeer en andere rechten, zijn in feite middelen om een doel: privacy, te garanderen. Maar als privacy geen juridisch begrip is, wat is het dan wel?

Op die vraag zijn vele antwoorden mogelijk, maar ze leiden allemaal tot een idee in dezelfde sfeer: privacy is voorwaarde voor vrijheid en gelijkheid en/dus voor een menswaardig bestaan. Je hebt privacy nodig om je eigen gedachten, meningen en overtuigingen te koesteren en uit te dragen, om niet op grond van willekeurige criteria als je etniciteit, geloof of voorkeuren te worden lastiggevallen, om je net als ieder ander te mogen bewegen in de publieke ruimte.

Privacy is het recht om met rust gelaten te worden, het is de zelfbeschikking over informatie die jezelf betreft, het is in wezen: je niet hoeven verantwoorden. Zodra je privacy geschonden is, kunnen er vragen komen: Wat deed jij daar? Waarom denk je dat? Hoe is je relatie met die persoon? Zolang zaken over jou onbekend zijn, is er voor niemand aanleiding om een uitleg te vragen.

Als privacy zelfbeschikking is, heeft het niks met privacy te maken als je zelf de openbaarheid zoekt. Zelf bekend maken hoeveel je verdient of waar je je geld aan uitgeeft kan je reputatie schaden, maar het is geen inbreuk op je privacy.

Privacy is een mensenrecht; het is geen recht dat instanties, bedrijven of clubs toekomt. Het is heel goed mogelijk dat de veiligheid van een organisatie gevaar loopt doordat er informatie bekend is gemaakt, maar dat is geen privacyprobleem. Ook reputatieschade door laster of onthulling kan onrechtmatig zijn, maar niet op grond van privacyrechten.
Privacy hangt nauw samen met identiteit, en met informatie. Het is een stuk makkelijker om je privacy te beschermen als je identiteit onbekend is. Desondanks kan ook de privacy van een anoniem persoon geschonden worden: er kan iemand je woning binnentreden, een gesprek afluisteren, je kan gefouilleerd of betast worden, je kan in verlegenheid worden gebracht. Anonimiteit is een handig middel om je privacy te beschermen, maar het is niet genoeg.

In de moderne informatiesamenleving is alles informatie, en alle informatie kan worden gedigitaliseerd en dus bewerkt. De kleur van je haar is informatie, de emoties die je voelt bij het zien van je partner ook. Als informatie wordt gedigitaliseerd kan het worden vastgelegd in bestanden. Informatie in bestanden kan worden gekoppeld aan andere informatie, en er kunnen statistische analyses op worden uitgevoerd zodat verbanden zichtbaar worden. Zulke verbanden zijn ‘nieuwe’ informatie die nog meer over een persoon bekend maken. Persoonsgegevens in verband met andere informatie vormen een profiel.
Het is niet erg dat bedrijven en overheden profielen van burgers maken, al kan je je wel ongemakkelijk voelen bij de wetenschap dat anderen meer over je weten dan jijzelf. Er ontstaan wel problemen als profielen eigenlijk onjuiste interpretaties zijn van correlaties tussen jouw kenmerken en gedrag (als gevolg van verlies aan contextuele integriteit, of simpelweg als gevolg van fouten in de data) of als je wordt geconfronteerd met beslissingen op basis van je profiel, in plaats van je burgerschap. Een simpel voorbeeld: als burger kan je de grens oversteken om naar het buitenland te gaan mits je een geldig paspoort kan overleggen. Als jij echter het profiel van een potentiƫle terrorist hebt, of van iemand die illegaal werk zoekt, is het paspoort niet voldoende en kan je worden tegengehouden.
Tenslotte zit er iets onrechtvaardigs in dat bedrijven goed geld verdienen met jouw data, terwijl je zelf hooguit profiteert van gerichte aanbiedingen. Niet alleen zijn er mensen die een andere keuze zouden willen maken, namelijk iets meer betalen voor diensten en hun persoonsinformatie voor zichzelf houden, of zelf verhandelen en er aan verdienen. Er zijn ook mensen die op grond van hun profielen geen aanbiedingen meer krijgen, omdat ze bijvoorbeeld te arm zijn of te laag opgeleid.


[1] Art. 12
[2] Art. 8
[3] Art. 10

Geen opmerkingen:

Een reactie posten