Ik heb een hekel aan Michael Douglas, maar in deze
film speelt ie meesterlijk. Hij zet Liberace met liefde neer, en met de
(zelf)relativering die de man zelf ook moet hebben gehad, tegelijk met
z’n grenzeloze protserigheid. Ook Matt Damon
is goed gecast, je gelooft werkelijk dat hij op zijn manier van
Liberace houdt, wil houden. Al heeft hij een verknipt idee van liefde,
de verlatingsangst steekt voortdurend de kop op.
Ik had tot nog toe weinig begrip voor de
homo-huwelijksstrijd. Waarom zou je in vredesnaam willen trouwen? Maar
de scene waarin Scott in het boek van Liberace leest hou hij compleet
uit diens leven weggeschreven is, opent me de ogen. Wat
verschrikkelijk als je bestaan, je relatie, het feit dat je ooit van
iemand gehouden hebt en dat iemand van jou hield, totaal ontkend wordt.
Onverdraaglijk. Niet omdat de geliefde je verraadt, maar omdat de wereld
niet tolereert dat er liefde is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten