Net veertig bladzijden in het boek vond ik het stom. Te
bedacht, te Mulish-achtige zinnen, een saaie één-voor-één introductie van de
personages. En ik heb niks met fietsen. Maar Ad vertelde me over de parallellen
met Petrarca, waar ik niks over wist. Ik genoot van zijn toelichting en
verlangde naar culturele gidsen zoals hij: mijn vader die schilderijen kon
verrijken, Schuyt die ons aan de hand nam om Spinoza te begrijpen, leraren
Nederlands met gevoel voor literatuur. We hebben geen gemeenschappelijk geheugen,
geen integratie van geschiedenis, kunst, spel en moraal, geen collectief
bewustzijn meer. Formele scholing is gericht op ‘nuttige’ kennis en
vaardigheden. Werken is produceren, presteren, kwantiteit. Eéndimensionaal.
Schoonheid, waarheid, juistheid, het doet er allemaal niet toe. Met z’n allen
onderwerpen we ons aan de managementpest: afknijpen en disciplineren, personeel
en kamerplanten moeten maximaal ‘leveren’ met de hen toebemeten vierkante meter
en kunstmest. Bloemen komen niet voor; dat laten de berekeningen niet toe.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Maar wat vond je er nou van na die toelichting over Petrarca? Werd het er een beter boek van? Of kun je er meer van genieten als je meer weet? Of verandert er eigenlijk niks?
BeantwoordenVerwijderenDirk
Maar wat vond je er nou van na die toelichting over Petrarca? Werd het er een beter boek van? Of kun je er meer van genieten als je meer weet? Of verandert er eigenlijk niks?
BeantwoordenVerwijderenDirk
En wat vind je nou van het boek na de toelichting over Petrarca? Kun je het meer waarderen? Of blijft het stom?
BeantwoordenVerwijderenJa, na zo'n toelichting vind ik het zeker leuker om door te lezen, en uiteindelijk vond ik het toch geen stom boek meer. Eerlijk gezegd ook geen fantastisch meesterwerk, het blijft allemaal wat gezocht en gemaakt naar mijn smaak. Maar het is wel erg leuk om zo'n aanleiding te hebben om met elkaar uit te weiden over kunst en geschiedenis en om door te denken over vriendschap en eindigheid enzo. Daarom zit ik ook in een leesclub, omdat iedere keer dat je iets leest je erbij wint als je het erover kan hebben met anderen die het ook gelezen hebben.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat is wel goed eigenlijk. Het gebeurt mij te vaak dat ik een boek lees en als iemand dan een paar maanden later vraagt hoe het was, dan weet ik het niet meer. Een enkele keer lees ik wel eens een boek twee of meer keer.
BeantwoordenVerwijderenVentoux vond ik trouwens niet een boek om te herlezen. Het soort jongens/mannenvriendschap dat daar beschreven wordt, herken ik in het geheel niet. Kan ook aan mij liggen, natuurlijk.