Heb ik weer, als ik er net op m’n slechtst uitzie kom ik
iemand tegen die ik vaak tegen had willen komen. Maar dus net niet nu. Was ik
maar linea recta van de kapper naar huis gesjeesd om me te verstoppen achter de
gordijnen. Ana, altijd even prachtig zelfs als ze zo moe en verkouden is en fel
gekleurde oorwarmers opzet middenin juli, sleepte me terecht mee naar ons
straatfestivalletje. Maar ook al maal ik meestal niet om hoe ik eruit zie, soms
dus wel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten