dinsdag 30 april 2013

Duff, Once were warriors



Heftig! Denk: onderkant van de samenleving, en dan nog eens een aantal etages dieper. Mensen zonder trots, zonder hoop, zonder kennis en zonder cultuur, dat levert alleen maar geweld en drank en ellende op. Eind van het verhaal had ik medelijden met Jake, de gewelddadige en kinderlijk egocentrische vader. Maar alle figuren hebben een onmogelijk zwaar bestaan, meelijwekkend, dus jammer dan maar tja niemand krijgt hier kansen toegeworpen. Ze moeten het echt helemaal zelf maken, tegen de klippen op. Pfff wat hebben wij het goed, gelukkigen die voortdurend kansen en herkansen krijgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten