Nederlanders

Ik schaam me om Nederlander te zijn. Iedereen die er niet wit en modieus uitziet wordt zonder meer in de categorie buitenlander/allochtoon geplaatst, Nederlander of niet. Rechten van vrouwen en homo’s worden cynisch misbruikt om moslims te koeieneren. Hardwerkende Europeanen uit andere landen worden als klaplopers buiten de deur gehouden.
Waar ik me nog het diepst voor schaam is het inburgeringsexamen. Om hier zelfs maar te mogen wonen, nog niet eens om Nederlander te worden – want dat kan nevernooitniet als je voorvoorvoorouders geen Batavieren waren – moet je op de knieën en braaf je lesje opzeggen: ja ik zal braaf de gordijntjes opendoen zodat iedereen ’s avonds bij me naar binnen kan kijken en tevreden vaststellen dat ik naar Voice of Holland kijk; natuurlijk duid ik alles wat leuk of belangrijk is in het engels aan; buren worden op de koffie uitgenodigd en krijgen dan een vettig mariakaakje van de Appie; míjn kinderen zijn zo leuk eigenwijs dat ze al op hun vierde volwassenen de les lezen…
Het inburgeringsexamen is stupide en pervers. Er staan vragen in waar geen juist of onjuist antwoord op bestaat (wat doe je als je een straatgevecht ziet?). Er staan vragen in krom Nederlands of in suggestieve bewoordingen in. Er staan vragen in waar vrijwel niemand van de matig opgeleide oude Nederlanders het antwoord op zal weten (vaderlandse geschiedenis! Nederlandse grammatica!). Het allerergste: het examen staat vol met vragen die aangeven wat de opstellers voor opvattingen hebben over Nederlanderschap, maar die helemaal niets te maken hebben met mijn opvattingen, of die van m’n behoofddoekte buurvrouw.
Mijn gene komt vooral door het feit dat ik mijns ondanks helemaal in dat vermaledijde plaatje pas. Ik voldoe per ongeluk helemaal aan dat achterlijke beeld dat inburgeraars voorgeschoteld krijgen van ‘de Nederlander’. Daarom schaam ik me zo.
Wij Nederlanders, wit bruin en geel, ongelovig, christelijk en hindoe, zouden massaal moeten protesteren tegen de inburgering. Hier worden Nederlanders immers sluipend in een mal gegoten waar wij niet in willen passen. Fascisme ten top: de overheid bepaalt wie we moeten zijn.