Ik ging natuurlijk op de titel af maar werd teleurgesteld. Het is een leesbaar boekje maar er staat vooral veel niet in. Een kale chronologie van de gebiedsveroveringen en -verliezen van de Romeinse machthebbers. Een vluchtige militaire geschiedenis: wie won, wie verloor. Wel opgehangen aan de instantie die de baas was dus eerst de senaat en later de keizers, maar zelfs dat is geen politieke geschiedenis. Ik las dat de ene keizer slimmer of populairder was dan de andere, dat Constantijn de christenvervolging omdraaide in steun en dat uiteindelijk de paus de belangrijkste man in Rome werd. Maar tegen die tijd stelde Rome als stad al niks meer voor en was er een Romeins Rijk rondom Constantinopel.
Ik kreeg nog net mee dat het plebs honderden jaren lang gratis brood (en spelen) kreeg en dat Romeinse staatsburgers de eerste paar honderd jaar geen belasting betaalden. Dat er steeds meer niet-Italianen in de Romeinse legers dienden en dat er op het laatst bondgenootschappen nodig waren om de grenzen te bewaken. Het leek de Turkijedeal wel, maar dan ging het om invasies van plunderaars in plaats van asielzoekende vluchtelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten