Er bestaat niet meer zoiets als het algemeen belang. Er zijn alleen nog verzamelingen individuele eisen. “Ik wil” en “ze moeten”. Klassebewustzijn is vervangen door etnische identiteit. Collectieve belangen zijn vervangen door marktwerking. Naastenliefde en barmhartigheid zijn vervangen door celebrityverering. En de sociale media beloven iedereen z’n eigen succes, fifteen minutes of fame, in de vorm van volgers en likes.
Regeringen die idealen hebben vervangen door de belofte van instant bevrediging aan zoveel mogelijk individuele kiezers, omdat ‘maakbaarheid’ een scheldwoord is geworden, laten bescherming na. Ze behartigen alleen nog maar belangen, en dat alleen nog maar van winnaars. Verliezers beschermen is paternalistisch.
Ik hoop op volksvertegenwoordigers die heel paternalistisch met burgers in gesprek gaan over het algemeen belang. Wat is dat volgens hen? En Hoe zou het algemeen belang volgens Nederlanders het beste behartigd worden? Laat Kamerleden zich opwerpen als gespreksleider, laat ze geinteresseerd naar burgers luisteren en hen kritisch bevragen en eerlijk vertellen wat hun eigen opvattingen zijn. Zodat ze het volk kunnen vertegenwoordigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten