Ik moet altijd een beetje huilen van al dat afval in de bermen. Zelfs beesten maken hun eigen leefomgeving niet zo smerig, en al het leven dat tegen de klippen op probeert te groeien en dartelen gaat er ongenadig aan kapot. Ergens is het ook wel weer te begrijpen, want mijn god wat is Midden-Limburg afzichtelijk lelijk. Alles: de bedrijfsgebouwen waar het helemaal mee vol staat, de wansmakelijke voortuintjes vol grind en Ikeabuddhas en groene, rode of grijze nepmetalen brievenbussen. De koperen of bruinglazen voordeuren, groene rolluiken, overal hoge hekken en dikke pooierbakken. Smalle fietspaadjes vol gaten. De stank van varkens ondanks de enorme luchtverversingsinstallaties, manshoge mais. Bramen en brandnetels.
Deze keer zag ik in Limburg geen omgekeerde vlaggen meer, de landverraders wonen kennelijk meer tussen Woerden en Stompwijk. Daar is het zo mogelijk ook nòg lelijker, met tuintjes vol betonnen kleuters en kabouters en zwart-plastic vierkante vijvers naast gigantische kassen. En kasten van huizen, zonnepanelen op het dak. Grote lap grond er omheen met gifgroen strakgemaaid gras, prieeltje, paar SUV’s op de oprijlaan, en dan zo’n anti-Nederland vlag in de mast. Laat ze hun mest in Rusland uit gaan rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten