Ik hou zo van mijn stad. Eten en kletsen op het zuiderstrand tot de zon met een noodgang achter de horizon verdwijnt. In een klein half uur met de wind mee met blote armen in de afkoelende lucht naar huis. Door de mooie wijken, elke keer valt weer een nieuw detail op of is er een fijne kroeg waar ik nooit binnen ben geweest. Glazen afdakjes met krullige steuntjes. Gladde fietspaden, kriskras fietsen. Zoveel groen. Overal fluitende vogeltjes en dan het laatste stuk door het Haagse Bos waar twee jonge jongens met belachelijk haar lopen te praten. Ik heb overal net groen en waar het rood is is toch geen verkeer. M'n eigen wijk is dan wel lelijk maar wel thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten