2g

 

De twee griezeligste manieren waarop it en discriminatie samen komen zijn (risico)profilering van individuele burgers, denk Syri, en politieke nudging: denk Cambridge Analytica of het social creditsysteem in China. Een totalitair regime zoals het Chinese houdt niet alleen alle burgers voortdurend in de gaten, maar verdeelt hen ook nog eens in categorieën al naar gelang hun ‘goeie gedrag’ en behandelt vervolgens elke categorie anders – de hopeloze groepen die nooit loyaal zullen zijn stop je in concentratiekampen waar ze zonnepanelen in elkaar kunnen schroeven, de blindelings getrouwen verdienen goeie scholen voor hun kinderen, betere woningen en mooie banen zolang ze maar blijven klappen voor de grote leider. Voor elke afwijking van de voorschriften over wat een Goed Chinees betaamt wordt afgerekend. Of je nou door het rood fietst, veroordeeld wordt wegens corruptie of een kritische blog publiceert.

Waar 3g een misschien domme maar wel oprechte poging lijkt om het beroep op zorg te beperken, is 2g toch echt een eerste bouwsteentje van een social credit systeem. Het onderscheid tussen drang en dwang wordt in een dergelijk systeem alsmaar virtueler. Je maakt het iedereen die zich niet conformeert aan de heersende norm lastiger om zich vrij te bewegen dan de brave burgers. Of andersom je beloont de braven met iets extra’s en de vaccinweigeraars krijgen dat extra gewoon niet. Ook al gaat het om consumptie van luxezaken, je hebt voor je overleving immers geen toegang tot de horeca nodig, het is wel degelijk discriminatie op z’n Chinees.

Het is prcies waarvoor we privacy nodig hebben. Respect voor privacy beschermt tegen discriminatie op grond van individuele eigenschappen of gedrag. Als je niet na kan gaan wie wel en wie niet is gevaccineerd kan je de laatste groep ook de toegang niet weigeren.

Privacy en gelijke behandeling zijn niet absoluut. Er kunnen goede redenen zijn om wel degelijk onderscheid te maken, en om de daarbij behorende informatie te verzamelen. Maar er zijn al lang geleden criteria verzonnen, en door volksvertegenwoordigers en rechters geaccepteerd, om na te gaan wanneer persoonsgegevens wel of niet mogen worden gebruikt om mensen verschillend te behandelen. Je maatregelen moeten effectief, proportioneel en subisdiair (dus aanvullend, dus ‘in laatste instantie’) zijn.

De effectiviteit van toegangsdiscriminatie op basis van vaccinatiestatus is niet aangetoond, maar het zou kunnen werken om de ziekenhuisopnames een beetje binnen de perken te houden door besmettingsrisico’s enigszins te beperken. Proportioneel is het natuurlijk niet als je hetzelfde effect veel makkelijker kan bereiken door sowieso geen grote groepen mensen bij elkaar te laten komen, evenementen zo te organiseren dat iedereen 1,5 meter afstand houdt of iedereen te verplichten een mondkapje op te zetten.

Zelfs als het beoogde effect van 2g een hogere vaccinatiegraad is, voldoet zo’n maatregel niet aan de eis van subsidiariteit. Als je twijfelaars en weigeraars probeert over te halen zich te laten vaccineren dan kan je proberen ze te overtuigen, uitleg te geven, het makkelijker voor ze te maken bijvoorbeeld door prikbussen langs te laten komen, campagnes met rolmodellen te voeren, heel veel aandacht te besteden aan wel-prikkers, enzovoort.

Het is jammer dat elke discussie rond corona gekaapt is door nazis en wappies want er zijn ook echt redelijke argumenten tegen het gevoerde beleid. De mafketels maken het invoeren van een social creditsysteem wel heel erg makkelijk.