Sisi ziet er van dichtbij inderdaad zo eng uit als ik al
dacht. Neerbuigend ontwijkt hij alle vragen van de interviewster en hij
bagatelliseert ieder verwijt. Ik realiseer me dat talloze machthebbers vóór hem
dezelfde denkfout maakten: dat rechtsstaat, mensenrechten en vrijheid
belemmerend zouden zijn voor stabiliteit, economische groei en welvaart.
Mensenrechten als luxe voor een elite, pas te rechtvaardigen bij volledige
werkgelegenheid.
Alsof eten, onderdak, onderwijs en zorg géén mensenrechten
zouden zijn. En alsof gelijke behandeling en recht, eerlijk, objectief en
neutraal recht niet zouden leiden tot grotere productiviteit. Alsof het
willekeurig vervolgen van vijandelijke stammen, het vermoorden en martelen van
critici, het smeergeld betalen aan vrienden goed zouden zijn voor de economie.
Aan grote dictators zie je altijd hoe klein mensen kunnen
zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten