Goed voor m’n Duits in ieder geval, en best leesbaar dit zeilvlieggeschiedenisboekje. Het is allemaal erg herkenbaar, de coole hippies van het begin, die doodsbenauwd waren voor termiek. Het breken van de navelstreng, als je buiten bereik van het landingsterrein vliegt. Iets in het boek irriteert me een beetje, misschien het Duits of misschien de lichtelijk tuttige manier waarop het geschreven is. Müller lijkt mateloze bewondering voor zeilvliegpiloten te hebben, daar zit iets raars in. We zijn bevoorrecht dat we kunnen vliegen, het is fantastisch en soms worden er bijzondere prestaties geleverd, maar piloten zijn geen bijzondere mensen. Gewone mensen die gebruik maken van een ontzettend bijzondere gelegenheid.
Toch helemaal een boek voor belangstellende niet-piloten, voor vrienden die genoeg interesse hebben om zo’n heel boek te lezen. Dit boek geeft wel een goed en compleet beeld, ondanks de ietwat onevenredige aandacht voor Tom Weissenberger (niet de allersympathiekste piloot die ik ken).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten