Discriminatie

Het is altijd weer verrassend hoe makkelijk racisme en seksisme is, de vanzelfsprekende aanname van gedrags- en moraliteitsverschillen op basis van uiterlijkheden. En het is iedere keer weer verbijsterend om te merken hoe verongelijkt ‘witte’ mannen zijn over hun vermeende discriminatie, als gevolg van emancipatoire inspanningen. Vrouwen krijgen voorrang, zijn mannenhaters, eisen veel meer rechten op dan mannen ooit gehad hebben. Buitenlanders zijn dom, lui en oneerlijk, moslims zijn ondemocratisch. Het rolt eruit alsof het onbetwistbare waarheden zijn.
Ik heb net een wereldkampioenschap meegemaakt met meer dan honderdvijftig mannen die zichzelf allemaal als ‘wit’ of ‘blank’ zouden beschouwen, met allemaal Christelijke, Europese, voorouders, op de enkele Israeli na dan. De uiterlijke en persoonlijkheidsverschillen tussen die honderdvijftig zijn gigantisch. Toch vinden veel van hen niet-blanken, vrouwen en moslims veel anderser dan dat ze onderlinge verschillen zien. En och wat hebben ze het toch zwaar tegenover die grote boze massa van emanciperende anderen. Niemand bedenkt hoe bevoorrecht z’n eigen positie is, hoe totaal hun gebrek aan ervaring met discriminatie is. Heel naar, dat soort kinderachtige onzin.