Gisteren voor het eerst in lange tijd weer eens het acht-uur-journaal gezien. Wat een non-informatie! Zoethoudertje van luie minkukels voor luie minkukels. Er is iets te zien waar enige beweging in zit, namelijk een meneer die met een microfoon in z’n hand van z’n linker op z’n rechterbeen hupst en interessantdoenerig weet dat ook politici naar de wc gaan. Er is geluid: presentator en ‘journalist’ kwaken met elkaar over het feit dat het allemaal enorm spannend is, zonder ook maar iets los te laten dat in de verste verte op nieuws of informatie lijkt. Twintig minuten lang! Is het gek dat we met z’n allen dommer worden?
Op radio 1 is het al niet veel beter. Zuchtend over het meel in de mond van politici draaien interviewers hun riedeltje af: Verhagen wil niks loslaten, Klink zegt niks, guttegut wat zijn die politici toch weinig open. Ze hebben op de school voor journalistiek kennelijk niet geleerd dat onderhandelaars weinig zullen zeggen middenin de onderhandelingen. Ze vragen niet naar de bottomline van Verhagen, naar de inhoudelijke inzet van Klink, de prioriteiten van Rutten. Geen journalist kruipt door dakgoten en stegen om Wilders te confronteren met zijn bijdrage aan de kabinetsformatie.
Politici schuiven alle maatschappelijke onvrede door naar de ambtenarij, journalisten presenteren politici als waardeloze figuren, het wordt tijd dat burgers de journalistiek eens de maat gaan nemen. We willen niet geamuseerd worden, we willen informatie!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten