vrijdag 28 november 2008

Bombay

De aanslagen in Bombay (ik verdom het om het door Shiv Sena bedachte Mumbai te gebruiken) zijn van eenzelfde orde als de 9-11 aanslagen. Ze staan ook wel op de voorpagina’s, het journaal opent er ook wel mee, maar de wereld staat niet stil zoals toen. Het is maar India tenslotte. De schok is misschien minder groot omdat niemand India ooit zag als onaantastbaar, als supermacht. De aanslagen zijn ook minder spectaculair dan een boeing vol passagiers in een wolkenkrabber vliegen.
Maar er zijn zeker zoveel doden gevallen, de motieven van de terroristen zijn waarschijnlijk vergelijkbaar en in ieder geval net zo onduidelijk (wat is er te bereiken met het zaaien van ongerichte, algemene angst?) en de reacties van overheden net zo voorspelbaar. Er zal geen enkele gevangene worden vrijgelaten, strenge veiligheidsmaatregelen zullen de burgerlijke vrijheid aantasten, er volgt een politieke zwaai naar rechts. Voor de hele wereld is het beeld van de Islam als een terreurbeweging bevestigd, wapenhandelaren wrijven zich in hun handen want er zullen meer en grotere conflicten zijn.
Wat een sukkels, die terroristen. Gevaarlijk, beangstigend, en vooral dom. Als ik moslim was zou ik helemáál woest zijn. Je levensovertuiging, je manier van leven, je hele wereld wordt verengd en vernauwd tot iets wat niets meer te maken heeft met de spirituele groei die Mohammed beloofde.
Ook als niet-moslim ben ik geschokt, boos en bang. Ik baal er van dat de wereld, die mooi en rijk en interessant en gevarieerd en vrij was, zo langzamerhand vooral bedreigend en akelig en onvriendelijk wordt. Ik kan me niet eens meer verzetten tegen agressieve grenscontroles, discriminatie als primitieve vorm van risicoselectie, verlies van iedere vorm van privacy, het afbreken van rechtsbescherming, iedereen wil tenslotte worden beschermd tegen bommen en gijzelingen.

Het voordeel van onze relatieve desinteresse voor de aanslagen in Bombay, is dat we hier niet meteen nog drastischer veiligheidsmaatregelen zullen krijgen. Lang leve de provinciale mentaliteit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten