Ik ben gelukkig nooit verkracht of al te gewelddadig
aangerand. Hooguit smerig betast, geconfronteerd met een rukker of
ternauwernood ontsnapt aan mannen met hele slechte bedoelingen. Ik heb geluk
gehad. Want net als ieder meisje groeide ik op met besef van de risico’s – op
je eentje door het donker fietsen, te sexy gekleed, dronken worden in
gezelschap van mannen, liften… allemaal ontzettend gevaarlijk. Ik voelde de
angst ook wel, zeker nadat een goeie vriendin verkracht werd. Maar ik wilde
koste wat kost zo min mogelijk vrijheid inleveren, dus niet leven naar de
angst. Dat heeft me regelmatig in de verdediging gedrongen. Ik moet verdedigen
dat ik willens en wetens het risico neem om aangerand te worden, en ik weet bij
voorbaat dat als het een keer mis loopt, niet alleen de dader maar vooral
ikzelf verwijten krijg.
Er is ook een ‘me too’ verhaal in de zin dat ook ik wel eens
naar iemand gelonkt heb, puur en alleen om een sexy lijf. Met vriendinnen
seksistische grappen gemaakt. Me volledig laten leiden door lust.
Het ingewikkelde voor al die verwarde pubers en mislukte
mannen zit ‘m denk ik in het onderscheid tussen handtastelijkheden en flirten,
tussen onaanvaardbare seksuele intimidatie en uitdagen en verleiden.
Toch is het zo eenvoudig. Bij aanranding neem je, graai en
grijp je, zonder je te bekommeren om de mens die de persoon is waar je zo’n zin
in hebt. Het doet er niet toe wat zij wil en hoe zij zich voelt, de dader meent
er om de één of andere reden ‘recht’ op te hebben. Met zijn macht eigent hij
zich het lichaam van een ander toe en daarmee vernedert en ontmenselijkt hij
die ander. Zij is niet meer dan een kut met tieten en een lekker smoeltje. Door
te denken dat het complimenteus is dat hij iemand zó aantrekkelijk vindt dat
hij zich niet meer kan beheersen, heeft hij kennelijk geen twijfels over zijn
eigen waarde. Dat is het vernederende voor het slachtoffer: de arrogantie van
een man voor wie haar afwijzing irrelevant is.
Flirten is altijd een vraag, een verzoek, een verleiding.
Wie flirt laat merken dat hij iemand aantrekkelijk vindt, seks zou willen. Maar
vooral probeert degene die flirt een zelfstandig, volwaardig mens er toe te
bewegen vrijwillig het verlangen te beantwoorden. Flirten kan net zo goed over
lust gaan, het verschil zit ‘m in het respect voor de persoon die je in bed
probeert te krijgen. Afwijzing na een flirt doet pijn omdat het afwijzing door
een mens is, door iemand met kennelijke waarde.
Niet alleen ranzige kerels snappen dat niet. Ook preutse
vrouwen maken de vergissing dat uitdaging schuldig maakt. Seks, lust, uitdaging
en lichamelijkheid zijn leuk en ieder mens heeft er volop recht op. Ongevraagd
en ongewenst aangeraakt worden, zonder enige check of je het misschien wel wil,
gaat over machtsmisbruik en de vernedering van een mens tot vlees. Dat hoeft
niemand te tolereren.
Ik ben kwaaier op vrouwen die het onverantwoord vinden om je alleen in gezelschap van een man te begeven, of die blootheid associëren met hoerigheid, dan op domme mannen. Die vrouwen ontkennen mijn feministische werkelijkheid waarin ik net zoveel recht heb op lichamelijke vrijheid als ieder ander. Ze dragen de boodschap uit dat er vrouwen zijn die recht op respect hebben, en vrouwen die dat niet hebben.
Wat ik zou willen is dat we die sukkels met z'n allen uitlachen. We wijzen ze af, ze zijn te incompetent om een vrouw te versieren. Als je je toevlucht moet nemen tot macht en geweld ben je kennelijk zó'n sukkel dat je niet eens weet hoe je een knap meisje, dat heus wel in is voor een flirt, kan versieren.
