Janelle Brwon, All we ever wanted was everything

Geen slecht boek maar geen literatuur. Op driekwart moest ik aan Tom Sharpe denken, de opeenstapeling van drama werd hilarisch terwijl dat geloof ik toch niet de bedoeling was. Het deed ook aan Jonathan Franzens Freedom denken, het begrip van de moderne Amerikaanse samenleving en het meeleven in de psyches van de hoofdpersonen, maar niet zo subtiel als Franzen. Wham bam thank you ma’am, meer. Moeder die verslaafd aan de meth uit puur verantwoordelijkheidsgevoel in een weekje afkickt. Zwakzinnige puber wordt in één kerkdienst door de Here gegrepen. Total loss jonge vrouw komt op het laatste moment tot inkeer en herontdekt haar briljante zelf. En dan de vader-hork die zich libertair noemt en z’n dochter eenvoudig om probeert te komen om haar moeder te verlinken. Slightly too much maar ach, uiteindelijk gunde ik ze toch hun goeie afloop.