Toneel

Gisteravond ‘De uitverkorene’ van Toetssteen in theater Pierrot. Erg goed gespeeld, precies goed decor. Het tempo lag misschien een pietsie hoog en mij stoorde de achtergrondmuziek nogal, maar van anderen hoorde ik dat ze het wel passend vonden.
Maar wat een gek verhaal. Ik herinner me wel dat Baan een nogal zwaar gristelijk bedrijf was en dat het de boel belazerde, maar ik kan me toch nauwelijks voorstellen dat de bizarre geloofswereld die in het stuk wordt neergezet echt bestaat. Het is een gemiste kans van het toneelstuk dat de link tussen dat rare geloof en de ondergang van het bedrijf niet gelegd wordt. Het is meer een inkijkje in de absurde wereld van bevindelijken, maar het roept op geen enkele manier begrip op. Zonde.

Mobiliteit

Er is te weinig zout, dus er moet gekozen worden op welke wegen gestrooid wordt. Heel voordehandliggend kiezen ze dan voor de snelwegen, geen groter nationale ramp tenslotte dan dat directeuren en vertegenwoordigers de bedrijven niet meer kunnen bereiken. Ondertussen knallen fietsers met hun hoofd tegen de stoeprand, breken bejaarden hun polsen op de stoep en glibberen de auto’s in de stedelijke straten van portier naar portier.
Een snelweg die te glad is om er honderdtwintig te rijden, dwingt het verkeer om stapvoets te gaan en misschien zelfs te overwegen een dag thuis te blijven. Een gladde stoep of fietspad verandert de dagelijkse boodschappen in een gevaarlijke onderneming. Rare prioriteiten, die provincies.